Tales of Demons & Gods บทที่ 52 ความอัปยศ
ในการสอบของนักสู้ฝึกหัด คริสตัลวิญญานขั้นต้น ได้ระเบิดไปสามอันข่าวนี้ทำให้ทุกคนต่างตกตะลึงไปทั่วสถาบันกล้วยไม้ศักดิ์สิทธิ์
ในห้องนี้ยังมีอะไรที่น่าขนลุกอีกไหมนี้ เด็กห้องนี้มันกินอะไรถึงได้เก่งกาจถึงเพียงนี้
หลังจากทดสอบห้องนักสู้ฝึกหัดนี้จำนวนมาก ระดับที่ต่ำที่สุดคือ
ระดับบรอนซ์หนึ่งดาว
นี้มันใช่ห้องเรียนนักสู้ฝึกหัดแน่รึ
ในห้องโถงสอบ ทุกๆคนต่างตกใจในพรสวรรค์ของเซี่ยวหนิงเอ๋อ และ เอียจื่ออวิ๋น
สองเด็กผู้หญิงนี้มองหน้ากัน พวกเขามีสายตาปรากฏเป็นนัยว่าเป็นคู่แข่งของกันและกัน
นับตั้งแต่ที่นางเข้ามาในสถาบันนี้เอียจื่ออวิ๋น ต้องการที่จะเป็นเพื่อนของ เซี่ยวหนิงเอ๋ออีกครั้ง ในเวลาเดียวกัน นางก็มีพรสวรรค์ที่มากกว่าคนในรุ่นราวคราวเดียวกันของนาง นางไม่เคยถูกเหนือกว่าโดยคนรุ่นเดียวกันกับนางมาก่อน ถึงแม้ว่าจะเป็นเซียวหนิงเอ๋อ เอียจื่ออวิ๋นก็ไม่คิดที่จะยอมแพ้
พลังของพวกนางก็ไม่ได้ห่างกับคนอื่นๆมากนัก พวกนางรู้ว่า เพราะพวกนางได้รับความช่วยเหลือจากเนี่ยลี่ มิเช่นนั้น พลังของพวกนางคงไม่เพิ่มขึ้นเร็วขนาดนี้ เว้นแต่รู้สึกที่เป็นหนี้บุญคุณเนี่ยลี่ ยังมีความรู้สึกของพวกนางอย่างอื่นอีกที่ยากจะอธิบายได้
เอียจื่ออวิ๋นเม้มริมฝีปาก แม้ว่านางจะไม่ได้รู้สึกชอบเนี่ยลี่มากนักก่อนหน้านี้ หลังจากที่นางรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเนี่ยลี่และเซี่ยวหนิงเอ๋อ นางรู้สึกไม่ค่อยพอใจนิดๆ 'ถ้าเขาจะรักหนิงเอ๋อก็ดีอยู่แล้ว ทำไมเขายังบอกรักข้าอีก?'
สำหรับหนิงเอ๋อ นางรู้ตั้งแต่แรกแล้วว่าเนี่ยลี่ชอบเอียจื่ออวิ๋น ยังไงนางก็ไม่สามารถห้ามความรู้สึกตกหลุมรักเนี่ยลี่ได้ สิ่งที่นางตั้งใจก็คือ ค่อยๆให้เนี่ยลี่มองมาที่นางแล้วก็ตกหลุมรักนาง
สองสาวทำให้การแข่งขันหยุดชะงักโดยสิ้นเชิง พวกนางเป็นเหมือนคู่แฝดกันในสายตาของคนอื่น
"ใครจะสอบต่อไป ?" อาจารย์ผู้คุมสอบ มองไปที่นักเรียนจากห้องเรียนนักสู้ฝึกหัดด้วยความคาดหวัง หัวใจเขาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น ด้วยพรสวรรค์ของคนเหล่านี้ พวกเขาสามารถที่จะเติบโตเป็นเสาหลักของเมืองกลอรี่ได้
"ข้าเอง!" เนี่ยลี่เดินไปยังหินทดสอบพลัง
เมื่อได้ยินเสียงพูดเนี่ยลี่ ทุกๆคนมุ่งความสนใจไปที่เขา
เหล่าอาวุโสของสถาบันรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมากไปด้วย ยังมีคนได้เสนอตัวเองเพื่อรับการทดสอบของตัวเขาอีก เป็นไปได้ว่านักเรียนคนนี้จะมีพรสวรรค์ที่น่าตกใจ
ส่วนเสิ่นซิ่ว มือทั้งสองของนางกำแน่นไปมองไปที่เนี่ยลี่ด้วยความเกลียดชัง ถ้าเนี่ยลี่อยู่ในระดับบรอนซ์หนึ่งดาว นางต้องทำตามคำมั่นของการเดิมพันและออกจากโรงเรียน! นางรู้สึกนิดๆว่าภายในดวงตาทั้งสองของเนี่ยลี่ปรากฏความดูถูกอยู่ในนั้น
การออกจากสถาบันกล้วยไม้ศักดิ์สิทธิ์ไม่คำคัญเท่าไร แต่สิ่งที่นางไม่สามารถรับได้ก็คือ นางถูกไล่ออกจากโรงเรียนโดยใครบางคน
นักเรียนทุกคนจากห้องนักสู้ฝึกหัด มองไปที่เนี่ยลี่ แววตาของพวกเขานั้นดูเหมือนจะซับซ้อนเกินเข้าใจ ก่อนหน้านี้เนี่ยลี่มีความขัดแย้งกับเสิ่นซิ่วในห้อง บ้างก็เห็นใจเขา บ้างก็เยาะเย้ยเขา แต่ยังไง ก็ไม่มีใครคาดว่าเนี่ยลี่จะถึงระดับบรอนซ์หนึ่งดาว ภายในสองเดือน ถึงแม้เนี่ยลี่จะแสดงให้เห็นถึงความสามารถก็ตาม
แต่ตอนนี้ พวกคนเหล่านั้นจำเป็นต้องดึงความสัมพันธ์ของเนี่ยลี่มาใกล้ตัว หลังจากที่ได้เห็นพลังของพวกเขาเหล่านั้นเพิ่มขึ้นเร็วมาก พวกเขาเหล่านั้นก็เริ่มอิจฉา ระดับพลังของพวกเขาที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วนั้น พวกเขาต้องทำอะไรสักอย่างกับเนี่ยลี่แน่ๆ!
เพื่อประโยชน์ของพวกเขาในอนาคต ผู้คนจำนวนมากเริ่มคิดที่จะหาวิธีที่จะได้ใกล้ชิดกับเนี่ยลี่ ถ้าเนี่ยลี่ได้ช่วยพวกเขาเหมือนช่วย ตู่ซื่อ ลู่เพียว เว่ยหนาน และ พวกที่เหลือ มันจะคุ้มค่ามาก
สำหรับคนที่ได้รับผลกระทบจากพวกเขาเหล่านั้น ทุกคนเต็มไปด้วยความคาดหวังกับผลสอบของเนี่ยลี่
เนี่ยลี่ ยิ้มอย่างไม่แยแส และเดินไปยังหินทดสอบพลัง เขามองไปยังเวทีคนดูที่อยู่ไกลออกไป สังเกตุเห็นว่าเสิ่นซิ่วกำลังมองมาที่เขาด้วยหน้าตาที่หมองคล้ำ ตาเนี่ยลี่เป็นประกายด้วยความเย็นชา
ในขณะเดียวกันเอียจื่ออวิ๋นและผู้คน ก็ทอดสายตาของพวกเขาไปที่เนี่ยลี่พวกเขาตกใจมากในผลการทดสอบที่พวกของเนี่ยลี่ได้รับนี้ พอมานึกถึงตัวของเนี่ยลี่เอง ใครจะสามารถเพิ่มระดับพลังของตัวเองได้อย่างรวดเร็วในระยะเวลาสั้นๆ ในหัวใจพวกเขาตอนนี้รู้สึกว่า นี้มันเป็นเรื่องจริงงั้นรึ
มันเป็นเพราะเนี่ยลี่ คนที่สร้างพวกเขาเป็นคนใหม่ คนผู้ที่สร้างเหล่าผู้มีพรววค์พวกนี้ พลังของเนี่ยลี่นั้นต้องทำให้ผู้คนบนเวทีตื่นตกใจอย่างมาก ใช่ไหม ?
ท่าทีของเนี่ยลี่สงบ ในขณะที่เขาเริ่มปล่อยหมัดไปที่หินทดสอบพลัง
ตู้ม!
หินทดสอบพลังมีเสียงออกมาเล็กน้อย
ผลสอบ : ระดับบรอนซ์หนึ่งดาว ระดับพลัง หนึ่งร้อยจุด! อาจารย์ผู้คุมสอบมองผลทดสอบ และประกาศออกมาดังมาก น้ำเสียงเขาบ่งบอกถึงความผิดหวัง สำหรับนักเรียนของชั้นฝึกหัดที่สามารถไปถึงระดับบรอนซ์หนึ่งดาว ถือว่าไม่เลว ยังไงก็ตาม หลังจากที่มองผลสอบของ เอียจื่ออวิ๋น เซี่ยวหนิงเอ๋อ ตู่ซื่อ และคนก่อนหน้านี้ ผลทดสอบของเนี่ยลี่ก็ไม่น่าตกใจมาก
ทดสอบครั้งที่สอง ระดับพลัง หนึ่งร้อยจุด!
ทดสอบครั้งที่สาม ระดับพลัง หนึ่งร้อยจุด!
อาจารย์ผู้คุมสอบ พึมพำกับตัวเอง แปลกมาก นักเรียนทุกคนจะมีความแตกต่างเล็กน้อยในผลทดสอบของเขา แต่นักเรียนคนนี้ได้ผลการทดสอบ หนึ่งร้อย ทั้งหมด มันแปลกมาก ถ้าให้เขาเดาความแข็งแกร่งสูงสุดของเขาน่าจะเป็นเพียง หนึ่งร้อยเท่านั้น!
เมื่อเห็นผลสอบของเนี่ยลี่ หน้าของเสิ่นซิ่ว ก็ซีดขึ้นทันที หากระดับพลังของเนี่ยลี่มากกว่าระดับบรอนซ์หนึ่ง ดาวก็ไม่เท่าไร แต่ว่า มันเข้าเป้าตรงเผงที่ระดับบรอนซ์หนึ่ง ดาว ไม่มากไม่น้อยไปกว่านี้เสิ่นซิ่วแทบจะเป็นบ้า
เนี่ยลี่ดูราวกับว่า เขาไม่ได้สนใจอะไรกับผลการสอบของเขา ยักไหล่ และ ยิ้ม "เป็นโชคดีของข้าจริงๆ ที่เป็นระดับบรอนซ์หนึ่งดาวได้!"
ตู่ซื่อ ลู่เพียวและพรรคพวก มองหน้ากัน เป็นไปไม่ได้ ! พลังของเนี่ยลี่ ต้องไม่ใช่แค่ หนึ่งร้อยจุด มีเพียงคำอธิบายเดียวก็คือ เนี่ยลี่นั้นได้ซ่อนพลังของเขาไว้! ตู่ซื่อ และ ลู่เพียว ไม่อดไม่ได้ที่จะได้เพียงแต่อ้าปากค้างด้วยความชื่มชม แม้ว่าความแข็งแกร่งปัจจุบันเขาจะอยู่เหนือกว่าเนี่ยลี่ แต่การควบคุมพลังของเขายังห่างไกลกับเนี่ยลี่มากนัก ถ้าเป็นพวกเขา พวกเขาคงไม่สามารถที่จะชกทั้ง สาม หมัดที่ระดับพลังหนึ่งร้อยจุด ได้
"เนี่ยลี่เจ้านี่มันร้ายกายจริง ๆ เลย เมื่อ เสิ่นซิ่วเห็นทั้งหมดว่า ทั้งสามครั้งเจ้าพยายามเน้นคะแนนตรง หนึ่งร้อยจุดนางอาจจะโกรธมาก" หลู่เพียว พูดหัวเราะไปด้วย
เมื่อพวกเหล่าอาวุโส มองเห็นการทดสอบนี้ พวกเขามองหน้ากันแล้วสนทนากัน
ระดับบรอนซ์หนึ่งดาวไม่เลว
น่าเสียดายที่ยังเทียบกับนักเรียนคนอื่นไม่ได้
ลองดูที่ พลังวิญญาน บางทีอาจจะทำให้พวกเราประหลาดใจ!
หลังจากทดสอบพลังเสร็จ เนี่ยลี่ ก็ไปยังขั้นตอนต่อไป รับคริสตัลวิญญาณมาจากอาจารย์ผู้คุมสอบ หลังจากนั้น เขาก็ใส่พลังไปยังคริสตัลวิญญาณ และมันค่อยๆปรากฏจุดแสงในคริสตัล
"พลังวิญญานหนึ่งร้อยร่างทรงอสูรระดับบรอนซ์หนึ่งดาว" หน้าของอาจารย์ผู้ดูแล เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ในใจคิด่า นักเรียนคนนี้แปลกมาก ไม่ว่าจะเป็นพลัง และ พลังวิญญาน ทั้งหมดหนึ่งร้อยจุดพอดี แต่ถึงยังไง เขาก็ไม่ได้สงสัย เพราะมันเป็นไปไม่ได้ว่าจะโกงคริสตัลวิญญาณได้ และเนี่ยลี่ไม่น่าจะโกงเพราะว่าการโกงไม่ได้เป็นประโยชน์อะไรกับเขาเลย
ร่างทรงอสูรระดับบรอนซ์หนึ่งดาว
พลังวิญญานอยู่ในระดับร่างทรงอสูรบรอนซ์หนึ่งดาว พอดี!
เสิ่นซิ่วเต็มไปด้วยความโกรธ เป็นไปได้ไง เป็นไปได้ไงกัน! ถ้าเนี่ยลี่มีพรสวรรค์น้อยกว่านี้แม้เพียงนิดเดียว เขาจะไม่สามารถเข้าสู่ระดับบรอนซ์หนึ่งดาวได้เลย!
เมื่อเห็นผลสอบของเนี่ยลี่ เอียจื่ออวิ๋น และเซี่ยวหนิงเอ๋อ เข้าใจทั้งหมด เนี่ยลี่จงใจทำเช่นนี้ อย่างไรก็ตาม พวกนางก็อยากรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ถ้ามันเป็นการทดสอบพลัง เนี่ยลี่สามารถควบคุมพลังได้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติ แต่ คริสตัลวิญญาณมันไม่สามารถจะโกงได้ แล้วเนี่ยลี่ทำได้ยังไง ?
ก็เพราะว่า สิ่งที่คนอื่นทำไม่ได้ ก็ไม่ได้หมายความว่าเนี่ยลี่จะทำไม่ได้ ความลับของเนี่ยลี่มีเยอะมากเกินไป!
ภายใต้สายตาของผู้คน เนี่ยลี่เดินมาหา เอียจื่ออวิ๋น และ เซี่ยวหนิงเอ๋อ แล้วได้ยืนอยู่ระหว่างพวกเขา เอียจื่ออวิ๋น และ เซียวหนิงเอ๋อ คนหนึ่งอยู่ข้างขวา และ อีกคนหนึ่งอยู่ข้างซ้าย สิ่งนี้ทำให้ทุกๆคนอิจฉา ทำไมเนี่ยลี่จึงโชคดีเช่นนี้ ?
เอียจื่ออวิ๋น และ เซี่ยวหนิงเอ๋อ ไม่ว่าใครก็ตาม ถ้าได้พวกเขาเหล่านั้นเป็นคนรัก พวกเขาจะต้องมีความสุขมากแน่ๆ!
ในขณะนี้เย่เซิ่งเห็น เนี่ยลี่ยืนกับ เอียจื่ออวิ๋น และ เซี่ยวหนิงเอ๋อ ดูราวกับว่าทุกอย่างเป็นไปตามคาดหวัง เขาพบว่ามันแปลกๆ เนี่ยลี่อายุยังน้อย แต่ ความสงบอย่างทรงพลังที่เนี่ยลี่แสดงออกมา ทำให้คนอื่นๆรู้สึกไม่ธรรมดา
"ส่งเนี่ยลี่ ไปยังชั้นเรียนของผู้มีพรสวรรค์" เย่เซิ่ง พูดหลังจากที่เงียบมานาน
"ท่านรองอาจารย์ใหญ่ นี้มันผิดกฏอย่างมหันต์ เขายังแค่ระดับบรอนซ์หนึ่งดาวเท่านั้น"
"ผิดเช่นใด? ข้ามีความคาดหวังในตัวเขามาก" คิ้วของ เย่เซิ่ง ยกขึ้น และพูดด้วยเย็นชา
เห็นการเปลี่ยนแปลงท่าทีของ เย่เซิ่ง ผู้คนที่อยู่ข้างๆเขา มองหน้ากัน คิดครู่นึง แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร ในกรณีที่อาจารย์ใหญ่ไม่อยู่ รองอาจารย์ใหญ่มีอำนาจที่สุด พวกเขาไม่สามารถขัดผู้เป็นหัวหน้าของเขาได้
ในการทดสอบต่อมา ไม่มีใครในชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัด ที่ผลสอบจะทำให้ตาทุกๆคน ลุกโชนพวกเขาทั้งหมดไม่มีใครถึงระดับบรอนซ์หนึ่งดาว แม้ว่า ทุกๆคนจะผิดหวังเล็กน้อยหลังจากที่คิดมันจบแล้ว เย่เซิ่ง และที่เหลือ ก็ยังคงมีความพึงพอใจ ชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัด ที่ได้เข้าสู่ชั้นเรียนของผู้มีพรสวรรค์จำนวนมาก เหนือความคาดหวังของพวกเขามาก
ปีสอบของชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัด ทำให้เกิดความตื่นเต้นไปทั่วโรงเรียน ไม่บ่อยมากที่ชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัดจะเป็นจุดสนใจขนาดนี้
การสอบยังดำเนินการต่อไป เสิ่นซิ่ว เดินไปข้างๆของ เย่เซิ่ง ในขณะนี้ นางรู้สึกขายหน้ายิ่งนัก
"ท่านรองอาจารย์ใหญ่ ข้าขอลาออกจากโรงเรียน ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าจะไม่เป็นอาจารย์ของสถาบันกล้วยไม้ศักดิ์สิทธิ์อีกต่อไปแล้ว" เสิ่นซิ่ว พูด การเดินพันของนางกับเนี่ยลี่รู้กันไปทั่วทั้งสถาบันกล้วยไม้ศักดิ์สิทธิ์ ถ้านางผิดคำเดิมพันที่พนันกับเนี่ยลี่ นางจะถูกดูถูกเอาได้ และทำให้ชื่อเสียงของตระกูลศักดิ์สิทธิ์ได้รับผลกระทบไปด้วย
"อาจารย์ เสิ่นซิ่ว ทำไมเจ้าถึงต้องการที่จะลาออกด้วย" เย่เซิ่ง ยิ้มเล็กน้อย และ พูดต่อว่า " ชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัดของเจ้าได้เข้าสู่ชั้นเรียนของผู้มีพรสวรรค์จำนวนมาก โรงเรียนยังต้องให้รางวัลแก่เจ้า !ข้าเชื่อว่านักเรียนเหล่านั้นในชั้นเรียนนักสู้ฝึกหัด ต้องการอาจารย์เช่นเจ้า!"
ได้ยินคำของ เย่เซิ่ง นางไม่ได้รู้สึกดีขึ้นเลย แต่ทำให้รู้สึก เหมือนถูกตบไปที่หน้าของนาง นางรู้ว่าเหล่านักเรียนผู้มากด้วยพรสวรรค์พวกนั้นไม่ได้ เกี่ยวข้องอะไรกับนางเลย พวกเขาบางคนก็ไม่ได้เข้าห้องมาเป็นเดือน นางได้แต่หลับตาข้างหนึ่งในสถานการณ์นี้(ยอมปล่อยไป) และ รอให้ปีสอบมาถึง และดูว่านักเรียนพวกนั้นจะขายหน้ายังไง ยังไงก็ตามนางไม่คิดว่าสิ่งนั้นจะย้อนกลับมาทำร้ายตัวนางเช่นนี้
ผลสอบของนักเรียนเหล่านั้นไม่ได้เป็นไปตามที่นางคิดไว้ แทนที่จะขายหน้าในการสอบแต่กลับกลายเป็นผู้มีพรสวรรค์ในโรงเรียนกันทั้งหมด
"ข้าได้ตัดสินใจแล้ว หวังว่าท่านจะยอมรับมันด้วย!" เสิ่นซิ่ว พูดแบบตัดสินใจเด็ดขาดแล้ว
ความจริงคือ เย่เซิ่ง รู้อยู่แล้ว ว่า เสิ่นซิ่ว ได้เดิมพันกับเนี่ยลี่ เขายิ้มเล็กน้อยและพูดว่า "ถ้าเจ้าคิดดีแล้ว พวกเราก็จะไม่ห้ามเจ้า"
หลังจากได้ยินคำพูดของ เย่เซิ่ง เสิ่นซิ่วมองไปที่เนี่ยลี่ที่กำลังอยู่ในห้องโถงอย่างโกรธแค้นมาก แล้วก็เดินจากไป
ถูกให้ลาออกจากเด็กนรกในห้องนักเรียนฝึกหัด นี้มันเป็นความอัปยศครั้งยึ่งใหญ่ของนาง!! วันหนึ่ง นางจะต้องกลับมาแก้แค้น...จบตอน
